Wanna ustawiona swobodnie na środku pomieszczenia kojarzy się z luksusowymi salonami kąpielowymi, jednak łazienka z wanną wolnostojącą nie musi być duża ani kosztowna. Dzięki właściwej aranżacji taki model wpasuje się zarówno w mały metraż, jak i w przestronne pokoje kąpielowe. Poniżej znajdziesz praktyczne wskazówki, na co zwrócić uwagę przy projektowaniu, gdzie umieścić wolnostojącą wannę oraz garść inspiracji do różnych stylów wnętrzarskich.
Wanna wolnostojąca to murowany “efekt wow” – wolnostojąca bryła natychmiast staje się główną ozdobą wnętrza. Nie wymaga ona obudowy z kafli, dzięki czemu otwiera więcej możliwości aranżacyjnych. Wanna wolnostojąca sprawdzi się w każdym stylu, od minimalistycznego japandi po elegancką łazienkę z marmurem i drewnem. Łatwiejsze jest także utrzymanie czystości w łazience z wanną wolnostojącą – dostęp do wszystkich krawędzi zapobiega gromadzeniu się brudu w zakamarkach.
Tradycyjny model wanny wolnostojącej wymaga dostępu z każdej strony. W mniejszym pomieszczeniu nie zawsze jest to możliwe, dlatego warto zwrócić uwagę na dwie odmiany pośrednie. Przyścienna wanna wolnostojąca, taka jak wanna wolnostojąca owalna z syfonem 170x80x58cm Loge ma tylną ściankę wyprofilowaną na płasko; ustawia się ją bezpośrednio przy murze, dzięki czemu zyskujesz kilka cennych centymetrów podłogi, zachowując efekt luźno stojącej bryły. Narożna wanna wolnostojąca, taka jak wanna wolnostojąca owalna prawa z syfonem 170x80x58cm Dione dosuwa się jednocześnie do dwóch ścian. Ten wariant sprawdzi się na poddaszu, pod skosem oraz w łazienkach, w których strefa mokra została zaprojektowana w rogu pomieszczenia. Oba rozwiązania pozwalają poprowadzić instalację w ścianie zamiast w podłodze, co upraszcza montaż.
W łazienkach do sześciu metrów kwadratowych klasyczna wolnostojąca misa bywa trudna do ustawienia, chyba że pod skosem znajduje się luka która naturalnie powiększa przestrzeń. W większości małych mieszkań lepszym wyborem okaże się przyścienna wanna wolnostojąca. Ustawiona na osi dłuższej ściany pozwala wyznaczyć klarowny podział między strefą kąpieli a umywalkową, a gładkie, proste plecy wanny likwidują trudne do sprzątania szczeliny. Jeśli pomieszczenie jest wąskie, narożna misa wcięta w prawy lub lewy róg pozostawia więcej miejsca na swobodne przejście prowadzące od drzwi do umywalki.
W łazienkach średniej wielkości – od siedmiu do dziesięciu metrów kwadratowych – można już rozważyć model ustawiony w półdystansie, to znaczy około dwudziestu centymetrów od ściany, lub wannę przyścienną z dostępem po obu stronach. Ten zabieg pozostawia wygodny dostęp do baterii, a jednocześnie zapewnia przestrzeń na subtelne oświetlenie LED tuż przy krawędzi podłogi. Przyścienna konstrukcja nadal się tu sprawdza, zwłaszcza gdy planujesz ścienną półkę na kosmetyki na wysokości ramion.
Duże pokoje kąpielowe pozwalają na pełną dowolność. Klasyczna wolnostojąca wanna ustawiona centralnie pod szerokim oknem robi spektakularne pierwsze wrażenie, a rozległa podłoga ułatwia manewrowanie mopem. Jeżeli zależy ci na symetrii, rozważ podest – lekko podwyższona platforma zamaskuje przyłącza i podkreśli status wanny jako głównej ozdoby wnętrza.
5906122189638
2 899,99 zł
Dostępność:
w magazynie
5906122189621
2 999,99 zł
Dostępność:
w magazynie
5906122189645
2 899,99 zł
Dostępność:
w magazynie
Pierwszy etap stanowi wyznaczenie stref funkcjonalnych. Dokładnie określ, gdzie znajdzie się wanna (klasyczna, przyścienna lub narożna), umywalka, toaleta i szafka do przechowywania, ponieważ kolejność tych elementów narzuca trasę instalacji wodnej i kanalizacyjnej.
Drugi krok to wybór stylu – łazienka w stylu japandi, łazienka modern farmhouse, loft albo elegancki total beige. Od obranej estetyki zależy kolor i faktura ścian, rodzaj baterii oraz forma dodatków.
Trzeci krok to projekt oświetlenia. W strefie kąpieli potrzebujesz światła ogólnego o podwyższonej klasie szczelności oraz jednego źródła światła, które zaakcentuje teksturę ściany lub delikatnie podkreśli boki wanny.
W przypadku wanien wolnostojących akryl pozostaje najpopularniejszy ze względu na lekkość i dobrą izolacyjność termiczną. Kompozyt mineralny daje ostre, nowoczesne krawędzie i długo utrzymuje ciepło wody, ale waży więcej, co wymaga solidniejszego stropu. Stone resin lub naturalny kamień zapewniają wrażenie rzeźby, jednak generują najwyższy koszt i największe obciążenie konstrukcji budynku. Klasyczna ceramika – choć wciąż popularna, ma jedną zasadniczą wadę – woda w takiej wannie niezwykle szybko stygnie.
Przyścienne i narożne wanny wolnostojące produkowane są z tych samych materiałów co modele centralne, dlatego kryteria wyboru nie zmieniają się – liczy się tonaż, pielęgnacja powierzchni oraz zgodność z docelowym stylem wnętrza.
Jednym z najczęstszych błędów przy planowaniu łazienki z wanną wolnostojącą jest nieuwzględnienie baterii. Przyścienna rama pozwala na wprowadzenie przyłączy w ścianę, lecz wymaga zapasu głębokości na puszki montażowe. W narożnej konfiguracji musisz dodatkowo skontrolować, czy skos dachu nie ograniczy wysokości wylewki. Drugi kłopot to zbyt wąskie gardła komunikacyjne; nawet w małej łazience odległość od krawędzi wanny do najbliższej przeszkody powinna wynosić przynajmniej siedemdziesiąt centymetrów. Trzecia kwestia dotyczy stropu – w blokach z wielkiej płyty ciężką kamienną misę można ustawić dopiero po konsultacji z konstruktorem, dlatego znacznie lepiej jest postawić na wolnostojącą wannę z akrylu.
Łazienka z wolnostojącą wanną, niezależnie od tego, czy będzie to model centralny, przyścienny czy narożny, podnosi komfort codziennej pielęgnacji i nadaje wnętrzu indywidualny styl. Rozwiązania przyścienne i narożne pomagają wprowadzić ten efekt także do niewielkich mieszkań, umożliwiając jednocześnie prostszy montaż instalacji i bardziej ergonomiczny układ stref. Kluczem do sukcesu pozostają: przemyślany plan instalacyjny, odpowiedni dobór materiału oraz dbałość o proporcje i oświetlenie. Dzięki temu nawet kilka metrów kwadratowych może zamienić się w prywatne, dopasowane do potrzeb spa.
